در چمن دوش ببوی تو گذر می کردم

قدح لاله پر از خون جگر می کردم

پای سرو از هوس قد تو می بوسیدم

در گل از حسرت روی تو نظر می کردم

سخن طوطی خطت به چمن می گفتم

نسبت پسته تنگت بشکر می کردم

چشم نرگس به خیال نظرت می دیدم

وانگه از ناوک چشم تو حذر می کردم

چون صبا سلسلهٔ سنبل تر می افشاند

یاد آن گیسوی چون عنبر تر می کردم

هر زمانم که نظر بر رخ گل می افتاد

صفت روی تو با مرغ سحر می کردم

چون کمانخانهٔ ابروی تو می کردم یاد

تیرآه از سپر چرخ بدر می کردم

مشعل مه بدم سر فرو می کشتم

شمع خاور ز دل سوخته بر می کردم

چون فغان دل خواجو بفلک بر می شد

کار دل همچو فلک زیر و زبر می کردم